maartjeinguatemala.reismee.nl

Kippenhartjes

Dankjulliewel voor alle verjaardagsmailtjes en berichtjes, het was heel leuk want terwijl ik mijn site bekeek kwamen er nog berichtjes binnen, grappig om te bedenken dat jullie op dat moment ook achter de computer zaten en even aan me dachten. Onderhand is het alweer bijna een week later en zijn we redelijk ingeburgerd in Tucuru. Het is hier zo anders, het tempo ligt hier lager dan laag, ik ben weer ziek geweest en twee dagen platgelegen en dus veel tijd voor heimwee. Mijn verjaardag heb ik heel relaxed gevierd, er was een danswedstrijd georganiseerd door de vrouw waar we logeerden in een naburig winkelcentrum waar we heen zijn geweest. Daar heb ik voor mezelf een heerlijke chocoladetaart gekocht die we ´s avonds hebben opgegeten, dat was echt heel erg leuk en gezellig, ik voelde me net een klein kind maar wel heel erg jarig.

We slapen in Tucuru in het kantoor van Solidaridad en een andere organisatie genaamd EDE. Voor EDE werken hier drie mensen, voor solidaridad zijn er ook 3 mensen aanwezig. We hebben een keukentje, dus gister voor het eerst echt weer eens zelf gekookt, met veel groenten, mjammie. Dicht bij Tucuru liggen drie koffiefinca´s waar de vrouwenprojecten plaatsvinden. Vandaag hebben we de finca Paija bezocht, ze zijn hier niet zo nauw met de tijden, we zouden om 9 uur gaan, maar toen het 9 uur was, werd het 10 uur.. goed, om kwart over 10 zijn we dan vertrokken, haha dan is het wachten op een busje, dat duurde nu niet zo heel lang, en al vrij snel waren we daar. Een mooie finca, prachtig uitzicht, vrij mooie huizen, een schooltje en varkens, kippen en honden die overal los rondlopen. Er waren nu inschrijvingen voor de scholing van vrouwen, de vrouwen kunnen niet lezen en schrijven en spreken geen spaans, ze hebben nu een eigen projectje met vee om wat geld te verdienen zodat ze financieel onafhankelijk kunnen worden, en bovendien gaan vrouwen natuurlijk veel efficienter met geld om dan mannen haha. Het is wel bewonderingswaardig dat het merendeel van de vrouwen zich inschijft voor een alfabetiseringscursus ondanks dat ze enorme families hebben om voor te zorgen. 7 of 11 kinderen is geen uitzondering hier. Wat we nou precies hebben gedaan is me nog steeds een raadsel, maar daar zullen we hopelijk snel genoeg achterkomen. Ook kregen we weer de gevreesde sopa, ik heb mijn kip niet aangeraakt, maar Elsa, de lerares van de vrouwen die ook hier slaapt en ons nu een beetje begeleidt, brak zo het hart van de kip van de rest af en stopte hem in haar mond. (jaja, ik was de geluksvogel die het hart van dat arme kippetje voorgeschoteld kreeg, hmm).

Ze zijn op deze finca´s dus net begonnen met de vrouwenprojecten, en in Honduras lopen de projecten al een langere tijd dus misschien gaat het team van EDE in december naar Honduras om daar te kijken. Wanneer ze gaan ga ik waarschijnlijk mee en daarna is er drie weken vakantie hier, dus als het allemaal gaat lukken wil ik dan langer blijven en in m´n eentje op m´n gemak terugreizen naar Guatemala. Momenteel zijn het nog vage plannen maar ik hoop dat het gaat lukken, ik houd jullie op de hoogte, heel veel liefs!

Reacties

Reacties

okke

Ey Maartje,
wees gerust, we denken ook vaak aan je als we elders zijn hoor! Leuk om van je belevenissen te horen daar, vooral al je eetverhalen doen me gniffelen! Lijkt me zinvol om bij de cursussen die jullie geven de nadruk te leggen op geboortebeperking, arm zijn met 11 kinderen vind ik persoonlijk niet zo heel gek.

colette

Hoi lieve Maartje,

Vanavond hebben Jan, Louis, Hilde en Rosa hun schoentje gezet en heel hard gezongen... Wij eten lekker vegetarisch hier en ik ben niet jaloers op jouw kippetjes. Ik zou je maar niet al teveel afvragen wat precies het nut van jullie activiteiten is. Je weet nooit wat het effect is van je aanwezigheid. Waarschijnlijk een ander dan je beoogt, maar dan is er wel weer contact geweest tussen verschillende leefwerelden. En dat is altijd van waarde! Het is misschien niet altijd gemakkelijk maar voor ons als thuisfront wel zeer interessant; we genieten van je berichten. Het ga je goe, veel liefs, Colette

Marte Wiersma

Maartje! Pff ik liep achter man! Normaal checkte ik je site elke dag en nu moest ik twee verhaaltjes inhalen. Shame on me! Ze zijn hier wat strenger geworden m.b.t. het internetgebruik. Maximaal een uur per dag, alleen na 5 pm en we zijn met z'n vijven dus dat is nogal wat.
Anyways, fijn dat je verjaardag leuk was! Ik heb zeker aan je gedacht die dag, me afvragend wat je kado zou krijgen, een ''huis'' hahaha:) haha, ik moet de hele tijd zo lachen om jou droge beschrijving van alles, die ''gevreesde sopa'' bijvoorbeeld, geweldig!
Meereizen naar Honduras lijkt me wel tof plan, niet? Pff, jij ziet zo veel van de wereld man, totaal andere kanten en plekken waar touristen normaal niet komen. Stiekem ben ik wel een beetje blij dat ik in een Westers land ben, zelfs hier zijn ze al arm. (de ranch zit in grote financiële problemen) Maar dat is natuurlijk peanuts vergeleken met de armoede die jij onder ogen komt. Hmm, ik merk dat m'n Nederlands een beetje achteruit gaat, ik heb problemen met het vormen van goedlopende zinnen. M'n geest functioneert in het Engels. Hoe is het met jou Spaans chica? Hehe het enige Spaanse woord dat ik ken!
Ik ga weer eens verder, take care lief! xxx

Alijt

Hey,
ik dacht dat je vega was?? maar het maakt ook niet uit hoor. van mij mag je dat zelf beslissen!
maar zo te zien heb je weer veel mee gemaakt!!
het is hier (best) wel Saai! Eva is hyper en wil van alles, het is op zich wel leuk maar dood vermoeiend!
o ja Fré'en Dorien hebben waarschijnlijk de Mecikaans griep gehad maar ik niet hoor!!
met Es gaat Alles goed!!

XXX

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!