Hmm, onderhand is het drie uur later en zitten we nog steeds te wachten, iets dat niet helemaal ongewoon is hier, dus tijd genoeg om een verhaaltje te schrijven..

Afgelopen week zijn we een paar dagen met Brigite meegeweest. Er kwam namelijk een nederlands stel koffie proeven en kopen o.a. op een van de finca´s hier in Tucurú. We zijn naar een andere finca geweest in Solola, vlakbij het meer van Atitlán. Je merkte gewoon dat die finca veel verder ontwikkeld is, hoge kwaliteit koffie en een goede presentatie, maar daar zijn ze dan ook al langere tijd bezig. Daarna op naar San Pedro om lekker te luchen en toen de lange reis terug naar het huis van Brigite. Hardstikke leuk daar en lekker druk met de honden waar ik ´s ochends voor moest vluchten omdat ze als gekken tegen me op aan het springen waren, de kat die ´s nachts zn gekke halfuurtje had en als een gek om me heen rende en de kleine kinderen van Clara, de hulp, die het heel leuk vonden om lekker met je te spelen.

Zaterdag zijn we met zn tweeën Antigua ingeweest. De Casa Domingo bezocht, het vijfsterrenhotel met een eigen museum. Er waren voorbereidingen bezig voor een groot feest en toen de mensen met volgelnestjes op hun hoofd, mooie jurken en walmen parfum binnenkwamen zijn wij maar snel weer weggevlucht. Met de chickenbus op naar het huis van Brigite, we wisten niet precies waar we uit moesten stappen en waren dus net te laat.. Die vrouw naast me begon als een gek ´baja baja´ naar de chaffeur te roepen, maar die vond dat we ons maar eerst door het niet meer bestaande gangpad tussen alle mensen door naar voren moesten wurmen voordat hij de bus stopzette. In die tijd waren we alweer honderden meters verder haha.

De dag erna zijn we met Brigite en Joris van tien naar het museum van de moderne kunst geweest waar een tentoonstelling van Picasso was. Er was ook guatemalteeks kubisme en surealisme. Wel heel grappig om de guatemalteekse markt terug te zien in een kubistisch schilderij. Daarna de lange reis naar Tactic, een dorp hier in de buurt en een superleuk hotel met een prachtig natuurpark. ´s Ochtends hebben we ons daar door het bamboebos gewurmd. Joris leidde ons en zo´n tienjarige past toch net iets makkelijker door de smalle openingen van de bamboe. Maar ik was ook niet de allerslechtste hoor..

Contact met de school hadden we onderhand maar de lessen wilden maar niet beginnen, de leraren zijn in staking omdat de regering maar niet betaalt, en ik dacht zacht uitgedrukt en hier maar even opgeschreven in Gisela´s woorden: zak drin!! Gelukkig belde woensdag de directrice; dat er geen lessen waren maar dat ze wel kon zorgen dat er een paar kinderen waren, echt superfijn. Het was namelijk zo dat de señoras naar de scholen moesten komen om schriften en andere materialen aan te vragen voor de kinderen, en ze zou dan wel zorgen dat er een paar kinderen waren, een paar...

Er waren meer dan 150 mensen komen kijken wat die gekke hollanders nu weer kwamen doen! Grote chaos en echt heel leuk. We hebben iets over nederland verteld, getekend met de kinderen, kleine intervieuwtjes gehouden en een hele collectie foto´s gemaakt. ´s Avonds hebben we een enorme pan hutspot gekookt, haha eerst Gisela´s moeder gebeld hoe dat ook alweer precies moest, en gezellig gegeten met de compañeras van hier, met Dora en Ruud, een nederlandse antropoloog die 6 maanden per jaar hier in Guatemala woont. En het was warm! Pff het paste niet helemaal dus, maar wel lekker.

Vandaag ingepakt, Gisela vond nog een schorpioen achter haar bed (had Rolando toch gelijk toen hij ons vertelde dat volgens de mayas altijd alles in paren komt) en de boel bij elkaar gegild. Ik ben hier letterlijk een held op sokken want ik stond op het bed te gillen (op mn sokken dus) terwijl Gisela ook deze naar de schorpioenenhemel heeft verbannen. Want ja schorpioenen zijn dus echtwel gevaarlijk!

Uiteindelijk hebben we 5 uur gewacht, dus als in Nederland de trein nog eens tien minuutjes vertraging heeft, denk dan maar aan ons, wachtend in de hitte..

Liefs Maartje