Mérida, la ciudad blanca

Mexico! Cascadas y Corona

Lieve allemaal,

Mijn eerste berichtje vanuit Mexico! Uit Palenque om precies te zijn. Donderdagavond uit eten geweest met de groep andere vrijwilligers in Flores om afscheid te nemen, want vrijdagochtend vroeg vertrok mijn bus naar de grens, die je met een bootje over moet steken, heel leuk want dan heb je echt het idee dat je een ander land binnengaat. Mijn eerste indruk van Mexico is echt super, ik verbleef in El Panchan, een kleine hippienederzetting dicht bij de oude mayaruines, midden in het oerwoud. Allemaal bamboe huisjes, waterstroompjes met bruggetjes, hippies op blote voeten en muziek overal. Vanuit mijn bed kon je de brulapen horen enhetmangoseizoen is volop begonnen, wat betekent dat ik meteen een voorraad heb ingeslagen.

In de bus een aardige canadees ontmoet waarmee ik de dag erna naar de ruines ben geweest, nu ik de ruines in Honduras, Guatemala en Mexico heb gezien is het voor mij wel weer genoeg geweest,dus toen iemand enthousiast begon over alle andere mayaopgravingen hier in de buurt ben ik maar snel van onderwerp veranderd haha. Daarnaop naar 2 prachtige watervallen, Misol-Ha en Agua Azul, echtsupermooi.Samen met een turkse en een duitseman zijn we een hype gestart met foto´s maken onder de waterval, waarvoor je eerst ondereen hekje doormoest kruipen, hahaop heteind stond er een hele rij mensen te wachten om ook zo´n foto te nemen. Heerlijk gezwommen in de bekken van de Agua Azul, en omdat het water ijskoud was zagen we op het eind net zo blauw als het water, wat inderdaad prachtig blauw was.

In El Panchan is elke avond live muziek, dus ´s avonds een corona gedronken (ja die mexicanen zijn net zo trots op hun corona als de guatemalteken op hun gallo) en heerlijk geluisterd naar de muziek. Vanavond neem ik een bus op naar Tulum, aan de kust. Iemand heeft me een hostel aangeraden met bed, bike and breakfast, dus dan kan ik kijken of ik nog kan fietsen na al die tijd. Maar dat komt vast helemaal goed!

Ik zal een beetje warmte en zonnenstralen jullie kant opsturen! Liefs

Tikal, apen en tarantulas

Lieve allemaal,

Nog steeds ben ik in Guatemala, op een prachtig stukje aarde vlakbij Flores, om een weekje te helpen in een opvangcentrum voor wilde dieren. Want hoevaak krijg je nu de kans om te werken met apen, papegaaien, babykrokodillen en zelfs katachtigen..

De eerste dag werd ik opgehaald met een boot volgeladen met groenten, fruit en stukken kip voor de dieren en de andere vrijwilligers die er zijn. Er zijn ongeveer 20 mensen nu dus dat is echt heel gezellig. Na een korte rondleiding over het terrein mocht ik helpen met de brulaapjes. Het werk bestaat vooral uit schoonmaken en het eten klaarmaken maar de aapjes moesten ook de fles, echt superlief! Een van de vrijwilligers was jarig en `s avonds hadden we een groot kampvuur gemaakt met de amerikaanse manier van marshmallows, en dan je afvragen waarom die amerikanen dik zijn... hier komtie..

1. neem een marshmallow, een groot stuk chocola en twee koekjes

2. rooster de marshmallow, pak een koekje, stuk chocola erop, marshmallow, nog een stuk chocola en sluit af met een koekje

3. Stop het in een keer in je mond en geniet

4. Herhaal dit tot alles op is..

Behalve de 1000 dieren die bij het opvangcentrum zijn leeft er ook nog vanalles in het stuk bos waar we zitten. Een hele groep brulapen zat hoog in de bomen en.. tarantulas. ´s Avonds komen ze uit hun holletjes uit de grond en ik was nog net zo dapper om een foto te nemen voordat ik gillend wegrende haha.

Natuurlijk ben ik ook nog naar Tikal geweest, de grootste mayavindplaats. Het ligt midden in de jungle en vanaf sommige piramides heb je een prachtig uitzicht over het oerwoud en zie je boven de boomtoppen de toppen van de andere ruines, behoorlijk indrukwekkend. Maar ik zal proberen snel wat foto´s op te loaden. Ik ga nu stoppen, liefs!

Flores

Buenas noches, ik zit nu in een hostel in Flores, en hoewel het hier onderhand bijna 9 uuravonds is loopt iedereen hier nog steeds te zweten, het is echt hardstikke warm..

Mijn laatste dagje in Antigua afgesloten met een prachtige paardrijtocht, echt hardstikke mooi, eerst door het dorp en daarna tussen de akkers door aan de voet van de vulkaan. En daarna nog een leuke avond uit. Zaterdag was bussen, bussen, bussen. Het duurde 12 uur voor ik op mijn bestemming was, finca Ixobel. Een prachtige finca bij Poptun. Er was een meertje om in te zwemmen, een leuke bar met een groot kampvuur ´s avonds waar ik mijn verborgen talent ontdekt hebt; darten... haha per ongeluk drie keer in de middelste circel gegooit, niet slecht he voor de eerste keer? (maar ik durfde toch geen tweede uitdaging aan, beginnersgeluk heb je immers maar een keer) en ook daar heb ik paardgereden tussen de heuvels, bossen en dorpjes. Vanmorgen heb ik met twee andere mensen de ´piramide´ beklommen, een hele steile heuvel vanwaar je een mooi uitzicht hebt. Nou Marte en Marthe, toen wij onszelf al zo stoer vonden toen we ooit bij caesterd met een complete picknickset de berg zijn opgeklommen, dit was een echte klim! Hoewel het uitzicht een beetje tegenviel was het wel een kick om weer levend beneden te komen. Daarna ben ik vertrokken naar Flores, een prachtig stadje op een eiland in het meer Peten Itza. Het meer is echt supermooi en zodra ik mijn spullen gedropt had in het hostel zijn we met een hele groep snel gaan zwemmen. De zonsondergang was echt prachtig en het hostel waar ik nu ben is ook heel leuk, dus ik ben bang dat ik hier nog wel even blijf hangen..

Begint het bij julie al te dooien? De tijd gaat echt zo snel, als ik bedenk dat ik al bijna 5 maanden weg ben.. maar gister was ik met mensen die de tijd hebben om te reizen tot ´ergens´ volgend jaar, dus dan ben ik alweer bijna thuis toch?

Liefs

Monterrico

Lieve allemaal, de tijd vliegt echt, terwijl jullie rondhuppelen op de carnavalsmuziek ben ik alweer begonnen aan mijn tweede week taalschool, en heb net in het zonnetje braaf mijn huiswerk gemaakt. Na zondag afscheid genomen te hebben van Gisela had ik gelukkig alweer snel een nieuw reismaatje gevonden, Dustin uit canada, die geen spaans spreekt, dus mijn hoofd ploft momenteel van het spaans, engels en nederlands door elkaar. Hardstikke leuk, woensdag nog een keer de vulkaan Pacaya opgeweest, er was een prachtige lavarivier waar we vlakbij konden komen dus dat was de lange klim helemaal waard. Verder is hier in Antigua altijd wel iets te doen in de avonden; gratis films, dansen op salsa muziek (zeg nou eerlijk, dat is iets anders dan salsadansen toch?) of gewoon een ijsje eten in het park. Zaterdag zijn we naar het strand van Monterrico geweest. Met maar liefst drie verschillende chickenbussen en een bootje waarvan de motor steeds uitviel dus dat was me wel een trip. We kwamen aan toen de zonsondergang net begon, superdupermooi en ik ben meteen de zee ingesprongen. Het hostel lag aan het strand. 's Avonds waren er zo ontzettend veel sterren, een groot feest met vuurwerk op het strand, een vuurdanser en muziek tot in de vroege uurtjes. 's Ochtends toch vroeg opgestaan om een stuk over het strand te lopen voordat het zwarte vulkanische zand te heet was om zonder schoenen overheen te lopen. De golven daar zijn ontzettend woest, het is bijna onmogelijk om er te zwemmen maar het is wel echt hardstikke mooi. Dustin is vanmorgen vroeg vertrokken, maar er zijn twee leuke amerikaanse meisjes op de dorm nu. Nog een paar daagjes en dan kan ik mijn tas ook weer inpakken!

Liefs Maartje

Afscheid van Tucurú

Hmm, onderhand is het drie uur later en zitten we nog steeds te wachten, iets dat niet helemaal ongewoon is hier, dus tijd genoeg om een verhaaltje te schrijven..

Afgelopen week zijn we een paar dagen met Brigite meegeweest. Er kwam namelijk een nederlands stel koffie proeven en kopen o.a. op een van de finca´s hier in Tucurú. We zijn naar een andere finca geweest in Solola, vlakbij het meer van Atitlán. Je merkte gewoon dat die finca veel verder ontwikkeld is, hoge kwaliteit koffie en een goede presentatie, maar daar zijn ze dan ook al langere tijd bezig. Daarna op naar San Pedro om lekker te luchen en toen de lange reis terug naar het huis van Brigite. Hardstikke leuk daar en lekker druk met de honden waar ik ´s ochends voor moest vluchten omdat ze als gekken tegen me op aan het springen waren, de kat die ´s nachts zn gekke halfuurtje had en als een gek om me heen rende en de kleine kinderen van Clara, de hulp, die het heel leuk vonden om lekker met je te spelen.

Zaterdag zijn we met zn tweeën Antigua ingeweest. De Casa Domingo bezocht, het vijfsterrenhotel met een eigen museum. Er waren voorbereidingen bezig voor een groot feest en toen de mensen met volgelnestjes op hun hoofd, mooie jurken en walmen parfum binnenkwamen zijn wij maar snel weer weggevlucht. Met de chickenbus op naar het huis van Brigite, we wisten niet precies waar we uit moesten stappen en waren dus net te laat.. Die vrouw naast me begon als een gek ´baja baja´ naar de chaffeur te roepen, maar die vond dat we ons maar eerst door het niet meer bestaande gangpad tussen alle mensen door naar voren moesten wurmen voordat hij de bus stopzette. In die tijd waren we alweer honderden meters verder haha.

De dag erna zijn we met Brigite en Joris van tien naar het museum van de moderne kunst geweest waar een tentoonstelling van Picasso was. Er was ook guatemalteeks kubisme en surealisme. Wel heel grappig om de guatemalteekse markt terug te zien in een kubistisch schilderij. Daarna de lange reis naar Tactic, een dorp hier in de buurt en een superleuk hotel met een prachtig natuurpark. ´s Ochtends hebben we ons daar door het bamboebos gewurmd. Joris leidde ons en zo´n tienjarige past toch net iets makkelijker door de smalle openingen van de bamboe. Maar ik was ook niet de allerslechtste hoor..

Contact met de school hadden we onderhand maar de lessen wilden maar niet beginnen, de leraren zijn in staking omdat de regering maar niet betaalt, en ik dacht zacht uitgedrukt en hier maar even opgeschreven in Gisela´s woorden: zak drin!! Gelukkig belde woensdag de directrice; dat er geen lessen waren maar dat ze wel kon zorgen dat er een paar kinderen waren, echt superfijn. Het was namelijk zo dat de señoras naar de scholen moesten komen om schriften en andere materialen aan te vragen voor de kinderen, en ze zou dan wel zorgen dat er een paar kinderen waren, een paar...

Er waren meer dan 150 mensen komen kijken wat die gekke hollanders nu weer kwamen doen! Grote chaos en echt heel leuk. We hebben iets over nederland verteld, getekend met de kinderen, kleine intervieuwtjes gehouden en een hele collectie foto´s gemaakt. ´s Avonds hebben we een enorme pan hutspot gekookt, haha eerst Gisela´s moeder gebeld hoe dat ook alweer precies moest, en gezellig gegeten met de compañeras van hier, met Dora en Ruud, een nederlandse antropoloog die 6 maanden per jaar hier in Guatemala woont. En het was warm! Pff het paste niet helemaal dus, maar wel lekker.

Vandaag ingepakt, Gisela vond nog een schorpioen achter haar bed (had Rolando toch gelijk toen hij ons vertelde dat volgens de mayas altijd alles in paren komt) en de boel bij elkaar gegild. Ik ben hier letterlijk een held op sokken want ik stond op het bed te gillen (op mn sokken dus) terwijl Gisela ook deze naar de schorpioenenhemel heeft verbannen. Want ja schorpioenen zijn dus echtwel gevaarlijk!

Uiteindelijk hebben we 5 uur gewacht, dus als in Nederland de trein nog eens tien minuutjes vertraging heeft, denk dan maar aan ons, wachtend in de hitte..

Liefs Maartje

bladiebla

Ha lieve allemaal,

Nou zeg ik had wel wat enthousiastere reacties verwacht op mijn thuiskomst haha, zal ik dan nog maar een maandje langer wegblijven..?

Afgelopen weken hebben we in Tucurú kleine intervieuwtjes gehouden met de mensen daar, ze vinden het echt ontzettend leuk om zichzelf daarna op de video terug te zien. Ook zijn we veel op de fincas geweest. Er was bezoek van een Duitse vrouw en met haar zijn we langs alle fincas geweest. Het is heel leuk om te merken dat we al helemaal ingeburgerd zijn daar. Toen er twee varkentjes luid knorrend voorbij kwamen hollen keken wij niet eens meer op, laat staan dat we er met een camera achteraan gaan rennen... (hmm, deden wij dat de eerste week ook..?!)

Verder hebben we de panadería bezocht en geholpen met het brood maken. Het brood wordt gebakken in een door houtvuur warmgestookte oven dus het was lekker warm daarbinnen. Daarna zijn we meegeweest naar het huis van een van de vrouwen. Een houten huisje met één bed voor vier mensen, een hoek met het vuur waarboven de tortillas gemaakt worden en één kast met spulletjes. Buiten was een kraantje waar je je kon wassen en iets verderop was het wc-hutje. En toch mag je daar niet weg voordat je iets te eten en te drinken hebt gekregen, zelfs al hebben ze niet veel ze vinden het toch heel leuk dat je er bent en delen het weinige wat ze hebben. Ik denk dat heel wat mensen in onze ´o zo ontwikkelde wereld´ daar nog heel wat van kunnen leren.

Vrijdag op naar Cobán, om afscheid te nemen van Mauro pequeño die vandaag naar de vs zou vertrekken. We kwamen thuis in een leeg huis, (we hebben de sleutel) blijkt dat ze hem naar de universiteit in Honduras aan het brengen waren. In twee weken heeft hij alle plannen gewijzigd, als een gek de toelatingsexamens voor de uni gemaakt en vertrokken. De dingen lopen hier immers nooit als gepland..

We hebben er een lekker filmavondje van gemaakt. Eigenlijk moet je een pasje hebben om de film te kunnen huren, maar aangezien Ilena de manager is van het hele winkelcentrum daar vonden wij natúúrlijk dat we geen pasje nodig hadden en zaten we even later dan ook met onze film en eten in een overvol busje opweg naar huis.

Gister zijn we naar een maya sauna geweest in San Cristobal, een dorp in de buurt. Helemaal ontspannen en vrij van negatieve energieën hebben we het avondeten hier gekookt. Vandaag hebben we ons ecoproject afgerond. Nog twee weken blijven we in Tucurú en dan gaan we allebei onze eigenweg. Ik ga eerst nog twee weekjes back to school, investeren in mijn spaans. Dan ga ik via noord-guatemala en Tikal (de beroemde maya ruines) op naar Mexico!

Voorlopig plannen zat dus, nu maar kijken of ze stand houden, in dit land weet je het immers met de plannen maar nooit

xxx

Aftellen

JAAAAAAAAA, de mensen die goed kunnen tellen kunnnen beginnen met aftellen, ik geef toe, het duurt nog wel even, maar 28 mei kom ik aan op schiphol!

Hier gaat alles goed,we zijnalweer in Coban, in tegenstelling tot 2 weken geleden zeuren we nu over dehitte, het is echt ongelofelijk warm. Er komt snel een langer berichtje, hasta pronto!

xx